تولید قطعات پزشکی با تزریق پلاستیک و شرح ضوابط و شرایط تولید

مقدمه

قطعات پزشکی پلاستیکی بخش بزرگی از تجهیزات و مصرفی‌های پزشکی را تشکیل می‌دهند. از سرنگ‌ها، کانول‌ها، لوله‌ها، کاتترها، ظروف نمونه‌گیری خون، و تجهیزات جراحی یکبار مصرف گرفته تا بخش‌هایی از دستگاه‌های پزشکی پیچیده، همه با فرآیند تزریق پلاستیک تولید می‌شوند.

استفاده از پلاستیک در صنعت پزشکی مزایای متعددی دارد:

  • کاهش هزینه نسبت به فلز و شیشه
  • امکان تولید در تیراژ بالا
  • سبک بودن و انعطاف‌پذیری مناسب
  • قابلیت طراحی پیچیده و دقت بالا

با این حال، تولید قطعات پزشکی مستلزم رعایت استانداردهای بهداشتی، کنترل کیفی دقیق و شرایط خاص تولید است تا ایمنی بیمار و کاربر تضمین شود.

۱. انتخاب مواد اولیه مناسب

الف) پلیمرهای رایج در تجهیزات پزشکی

  • پلی‌پروپیلن (PP): مقاوم به حرارت، شفاف و غیر سمی؛ مناسب برای سرنگ‌ها و ظروف آزمایشگاهی.
  • پلی‌اتیلن (PE – HDPE, LDPE): انعطاف‌پذیر، مقاوم به مواد شیمیایی و پرکاربرد در لوله‌ها و ظروف نمونه‌گیری.
  • پلی‌کربنات (PC): شفاف، مقاوم به ضربه و حرارت؛ مناسب برای قطعاتی که نیاز به شفافیت و استحکام دارند.
  • PVC سخت و نرم: برای کاتترها، لوله‌ها و تجهیزات انعطاف‌پذیر.
  • ترموپلاستیک الاستومرها (TPE): قطعات نرم و انعطاف‌پذیر، مانند رابط‌ها و واشرها.

ب) الزامات مواد پزشکی

برای تولید قطعات پلاستیکی پزشکی، رعایت الزامات مواد از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است؛ زیرا هرگونه نقص در انتخاب ماده می‌تواند سلامت بیمار یا کاربر را به خطر بیندازد و کیفیت محصول را کاهش دهد. الزامات اصلی مواد پزشکی به شرح زیر است:

۱. بی‌خطر بودن برای انسان (Non-toxic, Biocompatible)

  • مواد مورد استفاده باید سازگار با بدن انسان باشند و باعث بروز حساسیت، تحریک پوستی، التهاب یا سمیت نباشند.
  • استفاده از پلیمرهای استاندارد پزشکی مانند Medical Grade PVC، TPE، PP و PE که دارای تاییدیه‌های بین‌المللی (ISO 10993، FDA) هستند، الزامی است.
  • حتی مواد افزودنی، رنگ‌ها و نرم‌کننده‌ها باید از نوع Biocompatible و Non-migratory باشند تا در طول زمان وارد بدن یا محلول‌های دارویی نشوند.
  • بررسی‌های آزمایشگاهی شامل تست‌های سیتوتوکسیسیته، آلرژنیسیته و پاسخ ایمنی برای اطمینان از ایمنی ماده ضروری است.

۲. مقاومت در برابر فرآیندهای استریل‌سازی

  • قطعات پزشکی معمولاً نیازمند استریل شدن پیش از استفاده هستند و مواد باید این شرایط را تحمل کنند:
    • اتوکلاو (Steam Sterilization): حرارت و فشار بالا نباید باعث تغییر شکل، نرم شدن یا شکست ماده شود.
    • گاز اتیلن اکساید (EtO Sterilization): مقاومت شیمیایی در برابر نفوذ گاز و واکنش با ماده.
    • اشعه گاما یا UV: تابش پر انرژی نباید باعث تجزیه یا کاهش خواص مکانیکی ماده شود.
  • مقاومت به استریل‌کننده‌ها به ویژه برای قطعات تزریقی، لوله‌ها، کانکتورها و بسته‌بندی دارویی بسیار حیاتی است.

۳. پایداری شیمیایی در تماس با دارو و محلول‌ها

  • مواد باید با محلول‌های شیمیایی و دارویی مختلف از جمله محلول‌های آبکی، الکلی، اسیدی و بازی، واکنش ندهند.
  • عدم جذب یا مهاجرت مواد، رنگ یا نرم‌کننده به محلول، برای حفظ اثربخشی دارو و سلامت بیمار الزامی است.
  • تست‌های شیمیایی و Compatibility Tests پیش از تولید انبوه، جهت اطمینان از پایداری ماده انجام می‌شوند.

۴. قابلیت بازیافت محدود با رعایت ایمنی

  • در بسیاری از قطعات پزشکی، بازیافت کامل ممکن نیست؛ زیرا مواد آلوده به آلودگی زیستی یا دارویی هستند.
  • برخی مواد می‌توانند با فرآیندهای کنترل‌شده و مطابق استانداردهای محیط زیستی بازیافت شوند؛ اما استفاده مجدد در محصولات غیر پزشکی باید با تضمین ایمنی و جلوگیری از انتقال آلودگی انجام شود.
  • انتخاب مواد با سازگاری محیطی (Eco-friendly or Bio-based Plastics) به همراه افزودنی‌های ایمن، می‌تواند ضمن حفظ ایمنی، اثرات زیست‌محیطی را کاهش دهد.
ماده پلیمرنوعبی‌خطر بودن / Biocompatibilityمقاومت به استریلپایداری شیمیاییقابلیت بازیافتکاربردها
PVC پزشکی (Medical Grade PVC)ترموپلاستیکعالی، دارای استاندارد ISO 10993 و FDAاتوکلاو: متوسط، EtO و اشعه گاما: عالیمحلول‌های آبی، برخی داروهامحدود، با فرآیند کنترل‌شدهلوله‌ها، کیسه‌های خون، کاتترها
PP پزشکی (Polypropylene)ترموپلاستیکعالی، Biocompatibleاتوکلاو: عالی، EtO: عالی، اشعه گاما: عالیمقاوم در برابر بیشتر محلول‌های داروییبازیافت با کنترلظروف دارویی، سرنگ‌ها، قطعات بسته‌بندی
PE پزشکی (Polyethylene, LDPE/HDPE)ترموپلاستیکعالی، غیر سمیاتوکلاو: خوب، EtO و اشعه گاما: عالیمقاوم به محلول‌های آبی و برخی اسیدهای ضعیفمحدودبطری‌ها، درپوش‌ها، لوله‌ها
TPE پزشکی (Thermoplastic Elastomer)الاستومر ترموپلاستیکعالی، نرم و Biocompatibleاتوکلاو: متوسط، EtO و اشعه گاما: خوبمقاوم در برابر محلول‌های آبی و برخی داروهامحدودقطعات نرم، ماسک‌ها، کانکتورهای انعطاف‌پذیر
PC پزشکی (Polycarbonate)ترموپلاستیکخوب، Biocompatible در بعضی گریدهااتوکلاو: عالی، EtO و اشعه گاما: عالیمقاوم در برابر اکثر محلول‌هامحدودابزار دقیق، تجهیزات پزشکی شفاف
PMMA پزشکی (Polymethyl Methacrylate)ترموپلاستیکخوب، غیر سمیاتوکلاو: ضعیف، EtO و اشعه گاما: متوسطمقاوم در برابر محلول‌های آبی، حساس به حلال‌هامحدودلنزها، قطعات شفاف تجهیزات پزشکی

۲. تجهیزات و ماشین‌آلات تزریق پلاستیک

در محیط تولید قطعات تزریق پلاستیک، خصوصاً زمانی که قطعات برای صنایع پزشکی، دارویی یا غذایی تولید می‌شوند، رعایت استانداردهای بهداشتی و ایمنی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. چنین محیط‌هایی باید تمیز و کنترل‌شده باشند، معمولاً دارای گواهینامه‌های استاندارد مانند ISO یا GMP هستند تا از آلودگی‌های میکروبی و ذرات معلق جلوگیری شود. نیروی انسانی حاضر در خطوط تولید موظف است لباس‌های مخصوص کاری شامل روپوش، کلاه، دستکش و ماسک استفاده کند تا تماس مستقیم با مواد و قطعات به حداقل برسد. علاوه بر این، تجهیزات و ماشین‌آلات باید به‌طور منظم ضدعفونی و نگهداری شوند و سیستم‌های تهویه و فیلتراسیون هوا وجود داشته باشد تا محیط تولید تمیز و ایمن باقی بماند. رعایت این اصول، کیفیت نهایی قطعات پلاستیکی و ایمنی مصرف‌کننده را تضمین می‌کند.

الف) تزریق پلاستیک معمولی (Standard Injection Molding)

این نوع ماشین‌آلات برای تولید قطعات سخت و نیمه‌سخت مناسب هستند و قابلیت تولید انبوه با دقت بالا را فراهم می‌کنند. مزیت اصلی این سیستم‌ها، کنترل دقیق پارامترهای دما، فشار و سرعت تزریق است که موجب یکنواختی ابعادی و کیفیت سطحی قطعه می‌شود. این تجهیزات برای تولید قطعات صنعتی، قطعات خودرو، لوازم خانگی و قطعات عمومی پلاستیکی کاربرد فراوان دارند.

ب) تزریق پلاستیک دو جزئی (Two-Component Injection Molding)

این فناوری امکان تولید قطعاتی با بخش‌های سخت و نرم، رنگ‌های متفاوت یا خواص مکانیکی متفاوت را فراهم می‌کند. با استفاده از تزریق دو جزئی، قطعات بدون نیاز به مونتاژ جداگانه تولید می‌شوند و سرعت تولید افزایش می‌یابد. این روش در تولید دسته ابزارهای پزشکی، قطعات خودرو با پوشش نرم، و محصولات مصرفی که ترکیبی از سختی و نرمی نیاز دارند، بسیار پرکاربرد است.

ج) تجهیزات جانبی برای محیط پزشکی و حساس

برای تولید قطعات پزشکی یا دارویی، محیط و تجهیزات باید کاملاً کنترل‌شده باشند. برخی تجهیزات جانبی شامل:

  • قالب‌های استیل ضد زنگ با پوشش ضد باکتری که از آلودگی سطحی جلوگیری می‌کنند.
  • سیستم‌های فیلتراسیون هوا (HEPA Filter / Clean Room System) برای حذف ذرات معلق و حفظ محیط تولید پاک.
  • دستگاه‌های اتوماتیک و رباتیک که تماس دست انسان با مواد و قطعات را کاهش داده و ریسک آلودگی را به حداقل می‌رسانند.
  • سنسورها و کنترل‌کننده‌های دما و فشار پیشرفته برای اطمینان از یکنواختی قطعه و جلوگیری از تنش‌های داخلی.

استفاده از این تجهیزات و رعایت استانداردهای محیط تولید باعث می‌شود قطعات پلاستیکی تولید شده، چه از نظر کیفیت سطحی، ابعادی و مکانیکی و چه از نظر بهداشتی و ایمنی، کاملاً قابل اعتماد باشند.

۳. استانداردها و ضوابط تولید قطعات پزشکی

الف) استانداردهای بین‌المللی

  • ISO 13485: سیستم مدیریت کیفیت تجهیزات پزشکی
  • ISO 10993: ارزیابی زیست‌سازگاری مواد
  • ISO 14644: الزامات اتاق تمیز (Clean Room)
  • USP Class VI: استاندارد ایمنی مواد در تماس با دارو

ب) ضوابط داخلی

  • رعایت سازمان غذا و دارو (FDA) برای مواد و قطعات پزشکی در آمریکا
  • مجوز و کنترل تولید توسط سازمان‌های نظارتی در هر کشور
  • ثبت و مستندسازی تمام مراحل تولید و کنترل کیفیت

۴. شرایط محیطی و تولید

الف) اتاق تمیز (Clean Room)

  • تولید قطعات پزشکی معمولاً در محیط‌های کنترل‌شده با گرد و غبار کم و ذرات معلق محدود انجام می‌شود.
  • رده‌بندی اتاق تمیز بر اساس تعداد ذرات در حجم مشخص هوا (مثلاً ISO Class 7 یا ۸)
  • پوشش‌های خاص کارکنان، دستکش، کلاه و ماسک برای جلوگیری از آلودگی

ب) کنترل دما و رطوبت

  • جلوگیری از تغییر خواص پلیمر و مشکلات تزریق
  • اطمینان از یکدستی محصول و جلوگیری از ایجاد تنش داخلی

۵. مراحل تولید قطعات پزشکی با تزریق پلاستیک

۱.آماده‌سازی مواد اولیه:

  • خشک کردن پلیمرها برای جلوگیری از ایجاد حباب و نقص سطح
    • مخلوط کردن با مستربچ یا افزودنی‌های مجاز

۲.تزریق پلاستیک:

  • تزریق ماده مذاب در قالب تحت فشار و دمای کنترل‌شده
    • استفاده از قالب‌های با دقت بالا برای حفظ ابعاد و جزئیات

۳.خنک‌کاری و خروج قطعه از قالب:

زمان و دمای مناسب برای جلوگیری از تاب‌خوردگی و تنش داخلی

۴.عملیات پس از تزریق (Post-Processing):

  • برش یا زدودن اضافات
    • استریل‌سازی اولیه در موارد خاص

۶. کنترل کیفیت و تست قطعات

الف) آزمون‌های ظاهری و ابعادی

  • بررسی دقیق ابعاد، شفافیت، رنگ و سطح
  • حذف قطعات با نقص یا حباب

ب) آزمون‌های مکانیکی

  • مقاومت به فشار و ضربه
  • انعطاف‌پذیری و مقاومت در برابر ترک

ج) آزمون‌های زیست‌سازگاری

  • تماس با خون یا داروهای مختلف
  • بررسی واکنش‌های آلرژیک و سمیت

د) استریل‌سازی و پایش میکروبی

  • کنترل رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها
  • اطمینان از ایمنی مصرف‌کننده نهایی

۷. نکات کلیدی و چالش‌ها

  • انتخاب مواد سازگار با استریل کردن بسیار مهم است.
  • استفاده از نرم‌کننده‌ها و رنگ‌ها باید با استانداردهای پزشکی سازگار باشد.
  • محیط تولید باید کنترل‌شده و عاری از آلودگی باشد.
  • مستندسازی دقیق هر مرحله تولید و کنترل کیفیت، الزامی است.
  • کاهش خطاهای انسانی با اتوماسیون و رباتیک به ویژه در قطعات کوچک و دقیق، توصیه می‌شود.


۸. استانداردهای لازم

۱. استاندارد ISO 10993-1: ارزیابی زیست‌سازگاری مواد پزشکی

استاندارد ISO 10993-1، با عنوان “ارزیابی زیست‌سازگاری دستگاه‌های پزشکی – بخش ۱: ارزیابی و آزمایش در چارچوب فرآیند مدیریت ریسک”، اصول کلی ارزیابی زیست‌سازگاری مواد مورد استفاده در دستگاه‌های پزشکی را مشخص می‌کند. این استاندارد به شناسایی خطرات زیستی، ارزیابی داده‌های موجود و انجام آزمایش‌های لازم برای اطمینان از ایمنی مواد می‌پردازد. نسخه به‌روز شده این استاندارد در سپتامبر ۲۰۲۳ منتشر شده است. ISO+1

۲. استاندارد ISO 13485: سیستم مدیریت کیفیت دستگاه‌های پزشکی

استاندارد ISO 13485، با عنوان “دستگاه‌های پزشکی – سیستم‌های مدیریت کیفیت – الزامات برای مقاصد نظارتی”، الزامات خاصی را برای طراحی، تولید و ارائه دستگاه‌های پزشکی ایمن و مؤثر تعیین می‌کند. این استاندارد به سازمان‌ها کمک می‌کند تا با رعایت الزامات نظارتی و بهترین شیوه‌ها، کیفیت محصولات خود را تضمین کنند. نسخه فعلی این استاندارد در مارس ۲۰۱۶ منتشر شده است. ISO

۳. استاندارد ISO 14644: کلاس‌بندی اتاق‌های تمیز

استاندارد ISO 14644، با عنوان “اتاق‌های تمیز و محیط‌های کنترل‌شده مرتبط”، روش‌شناسی ارزیابی مناسب بودن تجهیزات و محیط‌های تولید دستگاه‌های پزشکی را مشخص می‌کند. این استاندارد به تعیین کلاس‌های مختلف اتاق‌های تمیز بر اساس تعداد ذرات در واحد حجم هوا می‌پردازد. برای تولید دستگاه‌های پزشکی، معمولاً از اتاق‌های تمیز با کلاس‌های ISO 5 تا ISO 8 استفاده می‌شود. ISO+1

۴. استاندارد ISO 10993-1:2025: به‌روزرسانی ارزیابی زیست‌سازگاری

نسخه جدید استاندارد ISO 10993-1 در سال ۲۰۲۵ منتشر شده است که به‌روزرسانی‌هایی در فرآیند ارزیابی زیست‌سازگاری دستگاه‌های پزشکی ارائه می‌دهد. این به‌روزرسانی‌ها شامل معرفی ارزیابی زیستی به‌عنوان بخشی از فرآیند کلی مدیریت ریسک، شناسایی خطرات زیستی و تعیین آسیب‌های زیستی مرتبط با مواد مورد استفاده می‌باشد. NAMSA

۵. راهنمای FDA در استفاده از استاندارد ISO 10993-1

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) راهنمایی برای استفاده از استاندارد ISO 10993-1 در ارزیابی زیست‌سازگاری دستگاه‌های پزشکی ارائه داده است. این راهنما به تولیدکنندگان کمک می‌کند تا با استفاده از رویکردهای مبتنی بر ریسک، آزمایش‌های زیست‌سازگاری لازم را انجام دهند و از انطباق با الزامات نظارتی اطمینان حاصل کنند. U.S. Food and Drug Administration

نتیجه‌گیری

تولید قطعات پزشکی با تزریق پلاستیک ترکیبی از دانش مواد، طراحی مهندسی، تجهیزات پیشرفته و رعایت استانداردهای بهداشتی است. موفقیت در این حوزه نیازمند:

  • انتخاب صحیح پلیمرهای بی‌خطر و مقاوم
  • استفاده از ماشین‌آلات دقیق و قالب‌های بهداشتی
  • تولید در محیط‌های کنترل‌شده و رعایت اتاق تمیز
  • پایبندی کامل به استانداردهای بین‌المللی و داخلی
  • کنترل کیفیت جامع و مستندسازی هر مرحله

رعایت این موارد باعث تولید قطعات ایمن، دقیق، با دوام و قابل اعتماد خواهد شد و نقش مهمی در ارتقای سلامت و ایمنی بیماران ایفا می‌کند.

پرسش‌های متداول (FAQ) درباره تولید قطعات پزشکی با تزریق پلاستیک

پلیمرهای پزشکی استاندارد مانند Medical Grade PVC، PP، PE، TPE و PC که دارای تاییدیه‌های ISO 10993 و FDA هستند، ایمن و سازگار با بدن انسان محسوب می‌شوند.

برای جلوگیری از آلودگی میکروبی و ذرات معلق که می‌توانند سلامت بیمار را به خطر بیندازند، تولید باید در محیط کنترل‌شده انجام شود.

مواد باید مقاومت کافی در برابر روش‌های رایج استریل‌سازی (اتوکلاو، گاز EtO، اشعه گاما) داشته باشند و تست‌های آزمایشگاهی قبل از تولید انجام شود.

بازیافت محدود و تحت شرایط کنترل‌شده امکان‌پذیر است، اما استفاده مجدد در محصولات غیر پزشکی باید با رعایت ایمنی انجام شود.

TPE نرم، انعطاف‌پذیر و Biocompatible است و برای قطعات انعطاف‌پذیر مانند ماسک‌ها و کانکتورها مناسب است.

مستربچ‌ها می‌توانند نرمی، انعطاف، مقاومت ضربه و جریان‌پذیری مواد را بهبود دهند، بدون اینکه بی‌خطر بودن قطعه را کاهش دهند.

بله، اما باید Biocompatible، غیر مهاجر و مطابق استانداردهای پزشکی (ISO 10993، USP Class VI) باشند.

برای جلوگیری از ایجاد تنش داخلی، تاب‌خوردگی و تغییر خواص پلیمر، شرایط محیطی باید دقیقاً کنترل شوند.

الزامی نیست اما توصیه می‌شود، زیرا ریسک آلودگی و خطاهای انسانی را کاهش می‌دهد و کیفیت محصول را افزایش می‌دهد.

با کنترل دقیق مواد اولیه، رعایت استانداردهای محیط تولید، تست‌های مکانیکی و زیست‌سازگاری، استریل‌سازی و مستندسازی کامل هر مرحله تولید.

مراجع پیشنهادی

  1. Rosato, D. V., Rosato, D. V., & Rosato, M. G. (2011). Injection Molding Handbook. Springer.
  2. Osswald, T. A., & Hernández-Ortiz, J. P. (2006). Polymer Processing: Modeling and Simulation. Hanser Publishers.
  3. Harper, C. A. (2006). Handbook of Plastics, Elastomers, and Composites. McGraw-Hill.
  4. Brydson, J. A. (1999). Plastics Materials. Butterworth-Heinemann.
  5. ISO 10993-1 (2020). Biological evaluation of medical devices – Part 1: Evaluation and testing within a risk management process. International Organization for Standardization.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *